NIP

Wet zorg en dwang (Wzd)

De Wet zorg en dwang (Wzd) bepaalt de rechten bij onvrijwillige zorg of opname van personen met een psychogeriatrische stoornis (zoals dementie) en mensen met een verstandelijke beperking.

Voor wie geldt de Wzd?

De Wzd is van toepassing op:

  • cliënten met een indicatie voor langdurige zorg met als grondslag een psychogeriatrische stoornis of verstandelijke beperking, ongeacht of zij zijn opgenomen of zij thuis wonen;
  • cliënten die geen indicatie hebben voor langdurige zorg, maar die, vanwege hun psychogeriatrische stoornis of verstandelijke beperking, zijn aangewezen op zorg.

De Wzd geldt niet voor cliënten met een verstandelijke beperking of dementie die verblijven in een justitiële jeugdinrichting, penitentiaire inrichting (gevangenis of huis van bewaring) of tbs-inrichting.

Evenals de Wvggz, legt de Wzd de nadruk op het voorkómen van verplichte zorg. De essentie van de wet is dan ook dat onvrijwillige zorg enkel wordt toegepast als er echt geen andere optie is. De zorg voor personen met een psychogeriatrische stoornis en mensen met een verstandelijke beperking dient zoveel mogelijk op vrijwillige basis te gebeuren.

Wat doet het NIP m.b.t. de Wzd?

NIP neemt deel aan diverse landelijke overleggen over de Wzd. Denk hierbij aan beleidsontwikkelingen en wetsevaluatie. Daarnaast zijn wij betrokken bij de totstandkoming van diverse Handreikingen in het kader van de Wzd.

Binnen het NIP hebben we een taskforce Wzd waar leden van de secties Zmvb en Ouderenpsychologie aan deelnemen. Zij denken mee over de vraagstukken rondom de Wzd. Hierbij kan gedacht worden aan de wetsevaluatie en het versimpelen van het stappenplan. Het NIP neemt deze input mee naar de landelijke thematafels.

Meer lezen over de Wzd?

Ervaar je knelpunten of heb je een vraag over de Wzd? Stuur dan een mail naar Jorien de Moor, beleidsadviseur van het NIP: jorien.demoor@psynip.nl.